Ik wil zo graag even helemaal alleen zijn

Twee weken geleden was ik er even helemaal klaar mee. Continu AAN staan. Heb ik geen kids, dan ben ik aan het werk. Eigenlijk weet ik allang wat ik diep van binnen verlang. Even helemaal alleen zijn.

Ik dacht ik boks me dit keer wel goed door deze lockdown heen. School heeft het beter voor elkaar. Ik ben niet meer én de instructrice én de “hou-mijn-handje-vast” én nakijk juf/moeder. Ik kon het veel meer loslaten. Nakijken deed ik ook sporadisch. Omdat ik die strijd niet wilde. Met een vriendin afgesproken dat Fleur bij haar 1 dag in de week is, schoolwerk en spelen. Andere dag is haar dochter bij ons. Leuk voor de meiden maar ook voor ons als moeders. Maar toch valt het allemaal tegen.

Twee weken terug was ik er dus helemaal klaar mee

Twee weken terug was ik er dus helemaal klaar mee en nu nog. Wat was en ben ik moe zeg. Ik ging weer slechter eten, at alles wat los en vast zat en vooral veel! In de ochtend, in de avond. Heel veel heerlijke (tarwe)koekjes met chocolade tussendoor, hele rollen verstopte ik om zelf op te eten. Terwijl ik dat helemaal niet nodig had en ik nog steeds als doel heb een fitter lijf te krijgen en die laatste paar kilootjes permanent kwijt te raken.

Ik mis de me-time momenten buitenshuis

Vervolgens kwam ook het besef, dat ik de me-time-momentjes buitenshuis mis. Als ik geen kids heb, ben ik aan het werk. Dankbaar dat ik natuurlijk mijn kantoor heb om te kunnen werken. En dat ik nog kán werken! Maar de avonden en weekenden zijn er niet meer. Ze zijn er wel, maar alles is gevuld. Ik sta continu AAN. Even een paar uurtjes bij mijn kapper, mooie teennagels, zachte voetjes en strakke wenkbrauwen, verwennen in de stoel van de schoonheidsspecialiste, dagje zweten in de sauna. Gewoon dat gemis, het kwam keihard binnen.

Niet zeuren gewoon doorgaan

Ik wil niet klagen, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. En zo ben ik ook opgevoed; hup, niet zeuren doorgaan. Maar het is wel belangrijk je te uiten. Dat zei een klant nog tegen me. Die vroeg straight away gaat het wel goed met je, je ziet er zo moe uit. Ja dat was en ben ik ook.

Vorige week zaterdag met vriendinnen online geborreld, het haalt het niet bij real life, maar we konden wel even lekker onze harten luchten over alles. Een andere vriendin kwam kijken bij mijn kantoor op vrijdagavond, gezellig elkaar even gesproken over thuis en het ondernemen.

Als ík lekker in mijn vel zit, draait alles thuis ook gewoon lekker door

Ook ging ik me uitspreken en voelde ik diep van binnen dat ik zoooo graag weer een of twee nachtjes alleen weg wil. Ik heb het nodig. Mijn gezin heeft het nodig. Want als ik goed voor mezelf zorg, als ik lekker in mijn vel zit, draait alles thuis ook gewoon lekker door. Dat is nu niet het geval. Ook al mogen de kids volgende week weer naar school, yes het end is in zicht! Kom ik tot het besef dat ik best wel veel heb gedaan de afgelopen twee maanden in deze lockdown… en nu ben ik gewoon moe.

Hard gewerkt en enorm persoonlijk gegroeid

Hap snap werken, in de avonden, in het weekend. Veel en hard gewerkt ook, veel klanten geholpen. Daar de heerlijke energie van meegekregen. Ook wat minder fijne energie meegekregen van een paar dingen van klanten, die niet lukten of waar er problemen waren.

En dan mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Man oh man, dat gaat toch ook in een sneltreinvaart en doe ik er ook nog ff bij. Maar dat is niet ff want het is gewoon mega! Ik blijf mijn aanbod aanpassen en vind dat stiekem ook wel heel erg tof 😉

Wat een schommelingen, wat een emoties en energieën.

Die vermoeidheid, schreeuwen naar mijn kinderen, boos en nukkig zijn. Dit zijn signalen die ik serieus mag, lees MOET, nemen. Ik wil zo graag even helemaal alleen zijn. Ik blijf gelukkig niet te lang hangen in mijn slachtofferrol, dat heb ik wel geleerd van mijn burn-out. Maar ik mag wel even tot mezelf komen, alleen met mezelf bezig zijn. Lief zijn voor mezelf.

Gooi je verlangen het Universum in

Ter voorbereiding op mijn coachcall van twee weken geleden schreef ik ook op dat ik wel een leuk verjaardagscadeau weet. Weer naar mijn fijne plekje bij HollandsWelvaren in Kolhorn, bij Martine. Dus ik sprak me uit. Gooide mijn verlangen het Universum in.

Ik ben weer te lang doorgegaan

Rene was plannen aan het maken om met vrienden een week weg te gaan. Oh zeg ik nou dan kan ik dus wel nog een keer een nachtje of twee alleen weg. Een paar dagen daarvoor had ik al uitgesproken, dat ik dit dolgraag wil én nodig heb. Je gaat in april toch al? zei hij. Ja, klopt. Maar ik voel dat ik het NU nodig heb. Als ik iets geleerd heb, is dat wel belangrijk. Voelen wat heb ik NU nodig? Alleen ben ik weer iets te lang doorgegaan, iets met een HSP/HSS zijn denk ik 😉

Trap toch weer in mijn valkuil; werken terwijl kids thuis zijn

Na een minder leuke dag op kantoor met allemaal vervelende dingen, die niet lukten. Thuiskomen, schreeuwen tegen mijn kinderen, want ik probeerde weer te werken terwijl de kids thuis zijn. Zij zijn gewoon verveeld (en toe aan school) en ik heb de puf niet iets te ondernemen met ze. Tja wat kun je ook he… Ik kan het gewoon NIET werken en kids thuis. En toch trap ik weer in die valkuil. Ik kon de reset knop gister niet vinden. Wel keek ik enorm uit naar mijn energy healing, ja er viel veel te healen zei Rene al, van gisteravond van Marije van Jij als Vrouw.

Geheimzinnig

Tijdens het eten deden de anderen aan tafel geheimzinnig. Ze hadden het over een cadeau voor Fleur, maar hun ondeugende oogjes, blikken, zeiden mij genoeg. Niemand mocht iets verklappen. Oh ik genoot echt, oprecht. Omdat ik volgende week jarig ben, dacht ik al dat is vast iets voor mijn verjaardag.

Toen haalde Rene een welbekend tasje uit de auto en ga ik aanstaande vrijdag maar liefst twee nachtjes weg. Een weekend ontspannen en rust op mijn favoriete plekje in Kolhorn, waar ik tot rust kan komen.

En de kids en papa? Die redden zich, dat kan ik heul goed loslaten 😉 Die gaan lekker skiën, naar de Mac en andere leuke dingen doen.

Ik was sprakeloos en heb weer de tranen in mijn ogen. Zoveel liefde ontvangen, ik voelde me zo gewaardeerd en gezien. Zo’n mooi cadeau en precies op juiste moment. Ik wil zo graag alleen zijn en ga komend weekend ook heerlijk een paar dagen alleen zijn. Offline. Om aan mezelf, maar ook zeker aan mijn bedrijf te werken. En dan zondag opgeladen thuiskomen en weer die lieve, blije, energieke mama en vrouw zijn en lekkere natte klapzoenen en knuffels uitdelen! Daar kijk ik ook evengoed weer naar uit.

Dit wil ik ook!

Mijn tip aan jou: wil je dit nou ook, schrijf het op, spreek je uit en je krijgt wat je toekomt. Het Universum geeft je wat je vraagt. Dus hup gooi het het Universum in, want ik gun je dit ook! Hou vol nog 2 dagen schoolwerk en dan weer lucht, licht aan het einde van de tunnel!